W poprzednim artykule pisałam na temat objawów i konsekwencji zdrowotnych anoreksji. Natomiast w tym wpisie zajmiemy się etiologią tego zaburzenia, czyli tym co może być źródłem takiej choroby.

 

CZYNNIKI OSOBOWOŚCIOWE

Do zaburzeń odżywiania może predysponować wiele czynników. W tym wypadku istotna jest osobowość. Badacze wskazują takie cechy osobowościowe, jak silne przeżywanie emocji oraz odczuwanie ogólnego niezadowolenia z życia. W grupie tej wśród predykatorów zachowań o charakterze anorektycznym wymienia się również konflikty związane z brakiem autonomii, problemy szkolne i społeczne, a także nadużycia seksualne. Wskazuje się też na perfekcjonizm cechujący się silną potrzebą osiągnięć, obsesyjnym lękiem przed porażką oraz skłonność do rywalizacji.  

CZYNNIKI ŚRODOWISKOWE

Istnieje także druga grupa czynników “wyzwalających” tzn.: komentarze i nieprzychylne uwagi rówieśników na temat wyglądu lub wagi ciała. Rolę tego rodzaju czynników mogą także pełnić ważne wydarzenia życiowe np. rozwód rodziców. Zwraca się uwagę głównie na problemy związane z fazą dorastania, na sztywność relacji, nadopiekuńczość, a także uwikłanie, w wyniku, którego zacierają się rolę poszczególnych członków rodziny, a także wysokie oczekiwania ze strony rodziców względem dziecka.

 

CZYNNIKI FIZJOLOGICZNE

Warto też wspomnieć o czynnikach “podtrzymujących”. Mowa tutaj o dolegliwościach gastrycznych i uczuciu przesytu, jakie pojawia w przypadku próby spożycia nawet niewielkich ilości posiłku. W konsekwencji prowadzi to  do dalszych ograniczeń i lęku przed przytyciem, pogłębiając niewłaściwy obraz własnego ciała.

 

MEDIA

Nie mogę też nie wspomnieć o mediach, dzięki którym szczupła sylwetka jest coraz bardziej popularna. Charakterystyczną cechą współczesnej kultury jest nadmierna dbałość o wygląd. Reklamy, czasopisma i programy kierują myślenie w kategoriach: ,,Twoja wartość zależy od Twojego wyglądu”. Młody człowiek, podejmując próbę odpowiedzi na pytanie, „kim jestem” z mass mediów otrzymuje komunikat: „Jesteś tym, jak wyglądasz”. Istnienie takiego wzorca sprzyja ciągłemu dążeniu do szczupłości, stosowaniu drastycznych diet, intensywnej aktywności fizycznej i stosowaniu różnych preparatów przeczyszczających. Zdaniem niektórych badaczy idealizacja szczupłej sylwetki jest podstawowym czynnikiem ryzyka w zaburzeniach odżywiania.